 |
KREU III
KUNDËRSHTIMI I VEPRIMEVE TË DEBITORIT
NË NJË PROCEDURË FALIMENTIMI
Neni 100
Parimi i përgjithshëm
1. Administratori i falimentimit mund të kundërshtojë veprimet e kryera përpara hapjes së procedurës së falimentimit dhe që dëmtojnë kreditorët e$falimentimit, sipas neneve 101 deri të neni 115 të këtij ligji.
2. Në rastin e parashikuar në pikën 1, mosveprimi vlerësohet i barasvlershëm me veprimin.
Neni 101
Kundërshtimi i njëjtë
1. Çdo veprim që i garanton administratorit të falimentimit një mjet sigurimi ose ripagimi mund të kundërshtohet në rast se:
a) veprimi është kryer brenda 90 ditëve të fundit para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit, nëse në kohën e veprimit debitori ka qenë në gjendjen e paaftësisë paguese dhe nëse kreditori në këtë kohë ka pasur dijeni për këtë;
b) veprimi është kryer pas kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit dhe nëse kreditori ka pasur dijeni për paaftësinë paguese të debitorit në kohën e veprimit ose të kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit.
2. Dijenia për rrethanat që çojnë drejtpërdrejt në paaftësi paguese ose drejt një kërkese për hapjen e procedurës së falimentimit trajtohen në të njëjtën mënyrë si dijenia për paaftësi paguese ose dijenia për kërkesën për hapjen e procedurës së falimentimit.
3. Personi që ka lidhje të ngushtë me debitorin, në datën e këtij veprimi, sipas nenit 107 të këtij ligji, prezumohet se ka pasur dijeni për paaftësinë paguese ose për kërkesën e hapjes së procedurës së falimentimit.
Neni 102
Kundërshtimi jo i njëjtë
1. Çdo veprim që i garanton administratorit të falimentimit një mjet sigurimi ose ripagimi, ose që mundëson përfitimin e mjetit të sigurisë ose të ripagimit pa pasur të drejtën për këtë mjet sigurimi ose ripagimi, mund të kundërshtohet në rast se ky veprim është kryer:
a) në muajin e fundit, para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit ose pas paraqitjes së kësaj kërkese në seksionin tregtar të gjykatës së rrethit;
b) brenda muajit të dytë ose të tretë para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit dhe nëse debitori ka qenë në gjendjen e paaftësisë paguese në datën e veprimit;
c) brenda muajit të dytë ose të tretë, para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit dhe nëse debitori në kohën e veprimit ka pasur dijeni që veprimi dëmtonte kreditorët e falimentimit nga kryerja e veprimit në atë datë.
2. Në zbatim të shkronjës “c” të pikës 1 të këtij neni, njohja e rrethanave që kanë të bëjnë drejtpërdrejt me dëmtimin e kreditorëve të falimentimit vlerësohet e njëjtë më njohjen e dëmtimit të kreditorëve të falimentimit. Personi që ka lidhje të ngushtë më debitorin në kohën e këtij veprimi, sipas nenit 107 të këtij ligji, prezumohet se kishte dijeni për dëmtimin e kreditorëve të falimentimit.
Neni 103
Veprimet që dëmtojnë drejtpërdrejt kreditorët e falimentimit
1. Veprimet e debitorit që dëmtojnë drejtpërdrejt kreditorët e falimentimit mund të kundërshtohen nëse janë kryer:
a) gjatë tre muajve të fundit, para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit, nëse debitori ka qenë në gjendjen e paaftësisë paguese në kohën e kryerjes së veprimit dhe nëse pala tjetër në këtë kohë ka pasur dijeni për paaftësinë paguese ose nuk ka pasur dijeni për shkak të pakujdesisë së saj;
b) pas kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit dhe nëse pala tjetër në kohën e veprimit ka pasur dijeni për paaftësinë paguese ose nuk ka pasur dijeni për shkak të pakujdesisë së saj ose për kërkesën e hapjes së procedurës së falimentimit.
2. Një veprim që dëmton drejtpërdrejt kreditorët e falimentimit vlerësohet i njëjtë me çdo veprim tjetër të debitorit që e zhvesh atë nga secila prej të drejtave të tij ose që pengon të drejtën e debitorit për ngritjen e një pretendimi në të ardhmen ose që ka një pretendim pronësie ndaj debitorit ose që e bën këtë pretendim të ekzekutueshëm ndaj debitorit.
3. Për parashikimet e këtij neni janë të zbatueshme pikat 2 dhe 3 të nenit 101 të këtij ligji.
Neni 104
Dëmtimi i qëllimshëm
1. Çdo veprim i kryer nga debitori gjatë dhjetë viteve të fundit para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit ose pas paraqitjes së kësaj kërkese, për dëmtimin e kreditorëve të tij, mund të kundërshtohet nëse pala tjetër në kohën e veprimit ka pasur dijeni për qëllimin e debitorit. Kjo dijeni prezumohet kur pala tjetër dinte se debitori ka qenë në gjendjen e paaftësisë paguese dhe se veprimi dëmtonte kreditorët.
2. Mund të kundërshtohet çdo kontratë që përmban detyrime për kryerjen e pagesave , ndërmjet debitorit dhe një të afërmi të tij, sipas kushteve të nenit 107 të këtij ligji nëpërmjet të cilës dëmtohen në mënyrë të drejtpërdrejtë kreditorët e falimentimit. Kundërshtimi nuk kryhet kur kontrata ose marrëveshja është lidhur dy vjet para kërkesës së hapjes së procedurës ose kur pala tjetër nuk kishte dijeni për qëllimet e debitorit për dëmtimin e kreditorëve në datën e lidhjes së kontratës.
Neni 105
Kontributet falas
1. Mund të kundërshtohet çdo kontribut falas i dhënë nga debitori, me përjashtim të rastit kur ai është kryer më shumë se katër vjet përpara kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit.
2. Nëse kontributi falas përbën një dhuratë të zakonshme të rastit me vlerë të vogël, kjo dhuratë nuk është subjekt i kundërshtimit.
Neni 106
Pagesat me çek dhe me kambiale
1. Për pagesat me kambial, debitori nuk mund të pretendojë rikthimin nga ana e marrësit sipas nenit 101, të këtij ligji, në rast se dispozitat për kambialet parashikojnë, që marrësi humbet të drejtën e pretendimit për kambialin ndaj mbajtësve të tjerë, tërheqësit, ose kryerësit të tërheqjes së shumës nëse ai nuk pranon pagesën e debitorit.
2. Megjithatë, mbajtësi i fundit duhet të kthejë shumën e paguar me kambiale ose, në rast se ai e ka mbajtur kambialin për llogari të një të treti, ky i fundit duhet ta kthejë shumën nëse mbajtësi i fundit ose pala e tretë ka pasur dijeni për paaftësinë paguese të debitorit ose nuk ka pasur dijeni për shkak të pakujdesisë së tij, ose ka pasur dijeni për kërkesën për hapjen e procedurës së falimentimit kur ka mbajtur kambialin ose ia kanë kaluar kambialin. Në këto raste janë të zbatueshme pikat 2 dhe 3 të nenit 101 të këtij ligji.
3. Pikat 1 dhe 2 të këtij neni zbatohen sipas rastit për pagesat e debitorit me çek.
Neni 107
Personat e lidhur me debitorin
1. Nëse debitori është person fizik, persona të lidhur me të janë:
a) bashkëshorti ose bashkëshortja e debitorit edhe kur martesa është lidhur vetëm pas kryerjes së veprimit juridik ose është zgjidhur ose anuluar në vitin e fundit përpara veprimit juridik;
b) paraardhësit ose pasardhësit e debitorit ose të bashkëshortit, sipas pikës 1 të këtij neni, motra dhe vëllezër me lidhje gjaku dhe të afërt të debitorit dhe të bashkëshortit, sipas pikës 1 të këtij neni dhe bashkëshortët e këtyre personave;
c) persona që jetojnë në banesën e debitorit ose kanë jetuar në këtë banesë në vitin e fundit para këtij veprimi.
2. Nëse debitori është person juridik ose shoqëri e thjeshtë, persona të lidhur më debitorin janë:
a) anëtarët e organit përfaqësues ose mbikëqyrës, ortakë të përgjithshëm, si dhe personat që zotërojnë më shumë se një të katërtën e kapitalit të debitorit;
b) një person ose një shoqëri, të cilët kanë dijeni për gjendjen financiare të debitorit për shkak të lidhjes me kreditorin, që është e krahasueshme me një shoqëri, sipas ligjit për shoqëritë ose për shkak të një kontrate shërbimesh;
c) personi i lidhur me një person të përmendur në pikën 1 të këtij neni. Kjo dispozitë nuk zbatohet nëse personat e përmendur në këtë pikë kanë detyrimin ligjor të ruajtjes së sekretit për punët e debitorit.
Neni 108
Llogaritja e afateve kohore para kërkesës për hapjen e procedurës së falimentimit
1. Periudha kohore e përcaktuar në nenet 101 deri 105 të këtij ligji, fillon nga data që i korrespondon sipas numrit datës kur seksioni tregtar i gjykatës së rrethit ka marrë kërkesën për hapjen e procedurës së falimentimit. Në qoftë se një datë e tillë mungon gjatë muajit, afati nis nga data pasardhëse.
2. Në rast se janë marrë disa kërkesa për hapjen e procedurës së falimentimit, vlerësohet e vlefshme kërkesa e parë e pranueshme dhe që paraqet argumente për hapjen e procedurës së falimentimit, edhe sikur procedura të hapet mbi bazën e një kërkese tjetër. Kur një kërkesë hidhet poshtë dhe vendimi merr formë të prerë, kërkesa merret parasysh vetëm në rast se hidhet poshtë për shkak të mungesës së pasurive të mjaftueshme.
Neni 109
Data e kryerjes së veprimit
1. Një veprim vlerësohet i kryer në datën kur sjell pasoja juridike.
2. Nëse sjellja e pasojave juridike të një veprimi kërkon regjistrim në Regjistrin e Pasurive të Paluajtshme ose në ndonjë regjistër tjetër publik, veprimi vlerësohet i kryer sapo të plotësohen kushtet e tjera, për sjelljen e pasojave të tij juridike, pasi shprehja e qëllimit të debitorit të bëhet e zbatueshme për të dhe pasi pala tjetër të ketë kërkuar regjistrim të këtij veprimi.
3. Plotësimi i kushtit nuk merret parasysh në rastin e një veprimi të kushtëzuar.
Neni 110
Titulli ekzekutiv
Veprimi juridik mund të kundërshtohet edhe sikur pala tjetër të ketë siguruar një titull ekzekutiv ose sikur ky veprim të kryhej me rrugë ekzekutimi.
Neni 111
Veprimet në të holla
Veprimi juridik i debitorit, me të cilin pasuria e tij ka përfituar në mënyrë të drejtpërdrejtë nga një kundërvlerë e saj në të holla, mund të kundërshtohet vetëm sipas kushteve të parashikuara në pikën 1 të nenit 104 të këtij ligji.
Neni 112
Pasojat ligjore
1. Pasuria e shitur e debitorit, pasuria e transferuar, pasuria e debitorit prej së cilës është hequr dorë sipas veprimit të kundërshtuar ose vlera e saj, duhet t’i kthehen masës së falimentimit.
2. Marrësi i një kontributi pa pagesë e kthen këtë përfitim vetëm në masën që ai është pasuruar prej tij. Ky detyrim nuk zbatohet për rastin kur marrësi ka dijeni ose sipas rrethanave duhet të dijë se kontributi pa shpërblim dëmton kreditorët e procedurës së falimentimit.
Neni 113
Pretendimet e palës në veprimin e kundërshtuar
1. Pretendimi i marrësit të kontributit rivendoset nëse ai kthen pasurinë e marrë sipas veprimit të kundërshtuar.
2. Çdo vlerë rimbursohet nga masa e falimentimit, në masën që kjo vlerë është ende e dallueshme ndërmjet pasurive që përbëjnë masën e falimentimit ose për të cilën kjo masë është pasuruar prej saj. Marrësi i përfitimit mund të ngrejë çdo pretendim tjetër vetëm si kreditor falimentimi.
Neni 114
Kundërshtimi ndaj trashëgimtarëve ligjorë
1. Çdo veprim i kundërshtuar mund të ekzekutohet ndaj çdo trashëgimtari ligjor për gjithë pasurinë e marrë.
2. Veprimi i kundërshtueshëm mund të ekzekutohet ndaj çdo trashëgimtari tjetër ligjor kur trashëgimtari i së drejtës:
a) ka pasur dijeni për rrethanat që sollën begatimin pa shkak të paraardhësit të tij duke iu nënshtruar kundërshtimit në datën e begatimit;
b) ka pasur lidhje me personat e afërt të debitorit sipas nenit 107 të këtij ligji, në datën e begatimit, përveç rastit kur personi i afërt nuk ka pasur dijeni për rrethanat që sollën pasurimin e paraardhësit të tij dhe për faktin që i ishte nënshtruar kundërshtimit në atë datë;
c) ka fituar vlerën me anë të një kalimi falas.
Neni 115
Parashkrimi i pretendimit të kthimit
1. E drejta për kundërshtim të veprimit juridik parashkruhet dy vjet pas fillimit të procedurës së falimentimit.
2. Administratori i falimentimit mund të kundërshtojë përmbushjen e një detyrimi të dalë nga një veprim i kundërshtueshëm edhe pasi parashkrimi e bën të pavlefshëm pretendimin e kundërshtimit.
PJESA E KATËRT
ADMINISTRIMI DHE DISPONIMI I MASËS SË FALIMENTIMIT
KREU I
SIGURIMI I MASËS SË FALIMENTIMIT
Neni 116
Marrja në zotërim e masës së falimentimit
1. Pas hapjes së procedurës së falimentimit, administratori i falimentimit merr menjëherë në zotërim dhe administrim të gjithë pasurinë që formon masën e falimentimit.
2. Administratori kërkon marrjen e pasurive, që ndodhen në ruajtje të debitorit me rrugë ekzekutimi të vendimit, duke paraqitur një kopje të ekzekutueshme të vendimit të hapjes së procedurës së falimentimit. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit është gjykata përgjegjëse, sipas Kreut IX dhe X të Pjesës së Katërt, Titulli II të Kodit të Procedurës Civile.
Neni 117
Sendet e çmuara
1. Komiteti i kreditorëve mund të vendosë për agjencinë dhe kushtet e depozitimit ose të investimit të parave, të letrave me vlerë dhe sendeve të çmuara.
2. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit mund të vendosë, kryesisht, në rast se nuk është emëruar komiteti i kreditorëve ose nëse ky komitet nuk ka marrë vendim për këto çështje, sipas pikës 1 të këtij neni.
3. Kur është caktuar komiteti i kreditorëve, administratori i falimentimit ka të drejtë të depozitojë para, letra me vlerë ose sende të çmuara në agjencinë e depozitimit ose të investimit, vetëm në rast se një anëtar i këtij komiteti, së bashku me administratorin, nënshkruajnë faturën. Urdhrat e administratorit të falimentimit për këtë agjenci janë ligjërisht të vlefshme me bashkënënshkrimin e një anëtari të komitetit të kreditorëve.
4. Mbledhja e kreditorëve, për çështjet e përmendura më sipër, në këtë nen mund të vendosë ndryshe.
Neni 118
Vulosja
Administratori i falimentimit mund të kërkojë përdorimin e vulës nga përmbaruesi ose një person tjetër i autorizuar për sigurimin e sendeve që i përkasin masës së falimentimit. Administratori e depoziton dokumentin që vërteton vënien ose heqjen e vulave në regjistrin e gjykatës për t’u inspektuar nga palët.
Neni 119
Lista e pasurive të masës së falimentimit
1. Administratori i falimentimit përgatit një inventar të të gjithë pasurisë që përbën masën e falimentimit. Debitori bashkëpunon për hartimin e këtij inventari, kur bashkëpunimi nuk krijon vonesa të dëmshme për procedurën e falimentimit.
2. Vlera e çdo sendi duhet të jetë e përcaktuar. Në rast se vlera e sendit varet nga fakti nëse veprimtaria e debitorit do të vazhdojë ose do të mbyllet, duhet të paraqiten vlerat përkatëse alternative. Për përcaktimin e vlerës së sendeve, vlerësimi i të cilave paraqet vështirësi, mund të caktohet një specialist.
3. Me kërkesë të arsyetuar të administratorit të falimentimit, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit mund të mos kërkojë kryerjen e inventarit. Në rast se është caktuar komiteti i kreditorëve, administratori i falimentimit mund ta paraqesë kërkesën vetëm me miratimin e këtij komiteti.
Neni 120
Lista e kreditorëve
1. Administratori i falimentimit harton listën e të gjithë kreditorëve të debitorit, të cilët janë bërë të njohur nga librat e dokumentet e punës së debitorit, nëpërmjet njoftimit prej debitorit, me kërkesën e tyre ose me ndonjë mënyrë tjetër.
2. Lista e kreditorëve, me të drejtë ripagimi të veçantë dhe çdo kategorie të rangjeve më të ulëta të kreditorëve të falimentimit duhet të paraqitet e ndarë. Për çdo kreditor shënohet adresa, arsyeja dhe shuma e pretendimit të tij. Për kreditorët me të drejtë ripagimi të veçantë shënohet edhe sendi që është objekt pretendimi për ripagim të veçantë, si dhe shuma e mundshme e mospërmbushjes. Fjalia e dytë e pikës 2 të nenit 119 të këtij ligji zbatohet sipas rastit.
3. Gjithashtu lista duhet të tregojë gjendjen që mundëson kompensimin e ndërsjellë të pretendimeve dhe shumën e detyrimeve ndaj masës së falimentimit në rastin e një shitjeje të shpejtë të pasurisë së debitorit.
Neni 121
Kontrolli i pasurisë
1. Prej datës së hapjes së procedurës së falimentimit, administratori i falimentimit kryen një kontroll të detajuar ku tregohen sendet e masës së falimentimit dhe detyrimet e debitorit. Për vlerësimin e objekteve zbatohet sipas rastit pika 2 e nenit 119 të këtij ligji.
2. Pas kryerjes së kontrollit të pasurisë, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me kërkesë të administratorit ose të një kreditori, mund t’i kërkojë debitorit një vërtetim të betuar për paraqitjen e plotë të të gjitha pasurive. Nenet 82 dhe 84 të këtij ligji zbatohen sipas rastit.
Neni 122
Depozitimi në regjistrin e seksionit tregtar të gjykatës së rrethit
Lista më sendet e masës së falimentimit, lista e kreditorëve dhe tabela e pasurisë depozitohen në regjistrin e seksionit tregtar të gjykatës së rrethit për t’u inspektuar nga palët, jo më vonë se një javë para mbledhjes së raportimit të palëve.
Neni 123
Mbajtja e llogarive sipas dispozitave tregtare dhe legjislacionit tatimor
1. Detyrimet e debitorit, sipas së drejtës tregtare dhe të legjislacionit tatimor, për mbajtjen e llogarive dhe shlyerjet nuk cenohen. Administratori i falimentimit përcakton detyrimet për masën e falimentimit.
2. Me fillimin e procedurës së falimentimit fillon një vit i ri financiar.
KREU II
VENDIMI PËR DISPONIMIN
Neni 124
Mbledhja e raportimit
1. Në mbledhjen e raportimit, administratori i falimentimit raporton për gjendjen ekonomike të debitorit dhe shkaqet e falimentimit. Ai analizon çdo perspektivë të veprimtarisë së debitorit, tërësisht ose pjesërisht, tregon mundësitë e ekzistencës së një plani riorganizimi dhe përshkruan pasojat e secilës prej zgjidhjeve për ripagimin e kreditorëve.
2. Në mbledhjen e raportimit, debitori, komiteti i kreditorëve dhe organi përfaqësues i punonjësve paraqesin deklaratat e tyre për raportin e administratorit. Nëse debitori është tregtar, artizan ose bujk, mund t’i jepet mundësia për ta shprehur mendimin edhe organit përfaqësues të autorizuar të industrisë, tregtisë, artizanatit ose bujqësisë.
Neni 125
Vendimmarrja për ecurinë e mëtejshme të procedurës
Vendoset gjatë mbledhjes së raportimit të kredive, nëse veprimtaria e debitorit duhet të mbyllet ose të vazhdojë në kushtet e përkohshme. Mbledhja mund të ngarkojë administratorin për përpunimin e planit të riorganizimit duke përcaktuar objektivat e planit. Mbledhja mund të ndryshojë vendimet e veta në mbledhjet e mëvonshme.
Neni 126
Masat e marra para vendimit
1. Nëse administratori synon të mbyllë ndërmarrjen para mbledhjes së raportimit, ai duhet të marrë miratimin e komitetit të kreditorëve kur ai ekziston.
2. Përpara se komiteti i kreditorëve të marrë vendim ose kur komiteti nuk është caktuar, administratori duhet të njoftojë debitorin para mbylljes së ndërmarrjes. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me kërkesë të debitorit dhe pasi dëgjon administratorin, nuk pranon mbylljen e ndërmarrjes, kur mbyllja mund të pezullohet, deri në mbledhjen e raportimit, pa pakësuar ndjeshëm pasuritë e masës së falimentimit.
Neni 127
Disponimi i pasurive të masës së falimentimit
Pas mbledhjes së raportimit, administratori i falimentimit duhet të likuidojë pa vonesë pasuritë e masës së falimentimit, përveç rastit kur diçka e tillë bie ndesh me vendimet e mbledhjes së kreditorëve.
Neni 128
Veprimet veçanërisht të rëndësishme
1. Administratori i falimentimit duhet të marrë miratimin e komitetit të kreditorëve për kryerjen e veprimeve me rëndësi të veçantë për procedurën e falimentimit. Në qoftë se nuk është caktuar komiteti i kreditorëve, duhet të merret miratimi i mbledhjes së kreditorëve.
2. Miratimi sipas pikës 1 të këtij neni bëhet veçanërisht kur:
a) synimi është të shitet veprimtaria, ndërmarrja, mallrat në tërësi, çdo pjesë e një sendi të paluajtshëm që shitet privatisht, aksionet ose pjesët e debitorit, një shoqërie tjetër, nëse këto aksione ose pjesë të këtyre aksioneve kanë për qëllim të krijojnë një lidhje të përhershme me ndërmarrjen tjetër ose t’i japin të drejtën e përfitimit të të ardhurave të përsëritshme;
b) veprimi ka për qëllim krijimin e një kontrate huaje, e cila do të rëndonte në mënyrë të ndjeshme masën e falimentimit;
c) ky veprim ka qëllim ngritjen e një padie ose marrjen pjesë në një padi për një vlerë të konsiderueshme që është objekt padie, të mos pranojë ngritjen e kësaj padie ose hyrjen në marrëveshje për një zgjidhje jashtëgjyqësore ose shmangie të padisë.
Neni 129
Në secilin prej rasteve të parashikuara në nenin 128 të këtij ligji, administratori i falimentimit njofton debitorin përpara marrjes së vendimit të komitetit të kreditorëve ose mbledhjes së kreditorëve, kur ky njoftim nuk e vonon procedurën e falimentimit dhe sjell pasoja dëmtuese. Nëse mbledhja e kreditorëve nuk jep miratimin, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me kërkesë të debitorit ose të një shumice kreditorësh, sipas shkronjës “c” të pikës 1 të nenit 62 të këtij ligji dhe pasi dëgjon administratorin, mund të vendosë ndalimin e përkohshëm të kryerjes së veprimit dhe organizon një mbledhje të kreditorëve, e cila vendos për veprimin.
Neni 130
Shitja e shoqërisë personave me interes të veçantë
1. Shitja e ndërmarrjes ose fabrikës kryhet me miratimin e mbledhjes së kreditorëve, nëse blerësi a personi që zotëron të paktën një të pestën e kuotave të kapitalit:
a) bën pjesë në personat e lidhur më debitorin, sipas nenit 107 të këtij ligji;
b) është kreditor me të drejtë ripagimi të veçantë ose nuk bën pjesë në kreditorët e rangjeve më të ulëta, dhe kur e drejta e ripagimit të veçantë ose pretendimeve të marra së bashku vlerësohen nga seksioni tregtar i gjykatës së rrethit se arrijnë një të pestën e vlerës së përgjithshme të të gjitha pretendimeve me të drejtë ripagimi të veçantë dhe të vlerës së pretendimeve të të gjithë kreditorëve të procedurës së falimentimit.
2. Një person mban pjesë ose aksione të blerësit, sipas pikës 1 të këtij neni, nëse shoqëria e kontrolluar nga personi ose një i tretë mban aksione të shitësit për llogari të personit ose të ndërmarrjes së kontrolluar.
Neni 131
Shitja e ndërmarrjes nën vlerë
1. Me kërkesë të debitorit ose të një shumice kreditorësh sipas shkronjës “c” të pikës 1 të nenit 62 dhe pasi dëgjon administratorin e falimentimit, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit mund të urdhërojë që shitja e parashikuar e shoqërisë ose e fabrikës të kryhet me pëlqimin e mbledhjes së kreditorëve, nëse kërkuesi provon në mënyrë bindëse për gjykatën se shitja te një blerës tjetër do të ishte e favorshme për masën e falimentimit.
2. Nëse pala kërkuese ka kryer shpenzime për kërkesën, ajo kërkon që, me urdhër të gjykatës, t’i paguhen shpenzimet nga masa e falimentimit.
Neni 132
Vlefshmëria e veprimit
Vlefshmëria e veprimit të administratorit nuk cenohet në rast të shkeljeve të parashikuara nga neni 128 deri në nenin 131 të këtij ligji.
KREU III
SENDE QË I NËNSHTROHEN TË DREJTËS SË RIPAGIMIT TË VEÇANTË
Neni 133
E drejta e disponimit
1. Administratori i falimentimit mund të disponojë pa kufizim një send, i cili i nënshtrohet të drejtës së ripagimit të veçantë, në rast se ai zotëron sendin ose kur sendi është i paluajtshëm.
2. Administratori i falimentimit mund të marrë ose disponojë në mënyrë tjetër një pretendim që debitori ka përdorur për sigurimin e një detyrimi.
3. Administratori i falimentimit nuk ushtron përgjegjësitë e parashikuara në pikat 1 dhe 2 të këtij neni, në rast se vlera e kolateralit është më e vogël ose e barabartë me vlerën e kredisë së pretenduar nga kreditori i siguruar dhe ajo e shpenzimeve për ekzekutimin e saj, të marra së bashku. Në këtë rast, administratori i falimentimit vendos lejimin e kreditorit të siguruar për veprimet e tij në përputhje me parashikimet e nenit 70 të këtij ligji.
Neni 134
Njoftimi i kreditorit
1. Në qoftë se administratori i falimentimit ka të drejtën të disponojë një send, sipas pikës 1 të nenit 133 të këtij ligji, ai njofton për gjendjen e pasurisë kreditorin me të drejtë ripagimi të veçantë, me kërkesë të këtij të fundit. Në vend të njoftimit administratori mund t’i lejojë kreditorit inspektimin e sendit.
2. Në qoftë se administratori ka të drejtën e marrjes së një pretendimi, sipas parashikimeve të pikës 2 të nenit 133 të këtij ligji, ai njofton për pretendimin kreditorin me të drejtë ripagimi të veçantë me kërkesë të këtij të fundit. Në vend të njoftimit administratori mund t’i lejojë kreditorit inspektimin e librave të llogarisë dhe të dokumenteve të veprimtarisë së debitorit.
Neni 135
Njoftimi i shitjes së parashikuar
1. Përpara se administratori i falimentimit t’i shesë të tretit një send që disponon, sipas dispozitave të nenit 133 të këtij ligji, ai njofton kreditorin me të drejtë ripagimi të veçantë për kryerjen e kësaj shitjeje të parashikuar. Ai i jep kreditorit mundësinë e propozimit të një alternative për shitjen e sendit, brenda një jave, nëse kjo shitje mund të jetë më e favorshme për kreditorin.
2. Në qoftë se ky njoftim bëhet, brenda një jave ose brenda një afati kohor të mjaftueshëm, para shitjes, administratori e përdor këtë mundësi ose kompenson kreditorin si në rastin kur do ta kishte përdorur këtë mundësi.
3. Një mundësi tjetër shitjeje është shitja e sendit vetë kreditorit. Vlerësohet e favorshme shitja që kryhet me më pak shpenzime.
Neni 136
Mbrojtja e kreditorit nga shitja e vonuar
1. Në rast se nuk është shitur sendi për të cilin, administratori i falimentimit ka të drejtën e disponimit, sipas nenit 133 të këtij ligji, kreditorit i paguhet nga masa e falimentimit interesi i fituar që nga data e mbledhjes së raportimit. Në qoftë se seksioni tregtar i gjykatës së rrethit ka nxjerrë një vendim sipas nenit 21, ku ndalon kreditorin të shesë sendin para hapjes së procedurës së falimentimit, interesat e mbetur paguhen jo më vonë se tre muaj pas vendimit të gjykatës. Dy fjalitë e para të kësaj pike nuk zbatohen për sa kohë shuma e pretendimeve të kreditorit, vlera dhe detyrimet e tjera, me të cilat është i ngarkuar sendi, nuk mund të mbulohen nga e ardhura e marrë prej shitjes për ripagimin e kreditorëve.
2. Pas përfundimit të afatit të përmendur në pikën 1 të këtij neni, kreditorët e siguruar mund t‘i kërkojnë seksionit tregtar të gjykatës së rrethit heqjen e kufizimeve të parashikuara nga neni 133 i këtij ligji. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit duhet të japë miratimin pasi njofton dhe dëgjon administratorin e falimentimit, me përjashtim të rastit kur ky i fundit paraqet prova të mjaftueshme se kolaterali është i nevojshëm si pjesë e veprimtarisë ose e objektit ku kryhet kjo veprimtari.
3. Në çdo kohë, brenda afatit të përmendur në pikën 1 të këtij neni, gjykata duhet të heqë kufizimet e përmendura në nenin 133 të këtij ligji dhe të urdhërojë masa të tjera sigurimi, nëse kreditorët e siguruar provojnë në mënyrë të mjaftueshme se administratori i falimentimit nuk e mbron në mënyrë të duhur kolateralin ose kolaterali po pëson humbje në vlerë.
Neni 137
Shpërndarja e të ardhurave
1. Në rastin e shitjes së një sendi ose të pretendimeve nga administratori i falimentimit, shpenzimet e përcaktimit dhe shpenzimet e shitjes së sendit i zbriten që më parë masës së falimentimit. Shuma e mbetur përdoret për ripagimin e kreditorëve, me të drejtë ripagimi të veçantë.
2. Në qoftë se administratori i falimentimit i kalon kreditorit një send mbi të cilin ka të drejtën e shitjes, sipas nenit 133 të këtij ligji, kreditori parapaguan një shumë, e cila mbulon shpenzimet e përcaktimit duke përdorur të ardhurat që ka fituar.
Neni 138
Llogaritja e kontributit ndaj shpenzimeve
1. Shpenzimet e përcaktimit përfshijnë shpenzimet e identifikimit konkret të sendit dhe ato të përcaktimit të të drejtave me të cilat është i rënduar ky objekt. Kjo pjesë e shpenzimeve të përgjithshme të procedurës llogaritet si shumë e fiksuar në katër për qind të të ardhurave.
2. Vlerësohen shpenzime mbajtjeje vetëm shpenzimet që janë kryer faktikisht nga masa e falimentimit dhe që ishin të nevojshme për mbajtjen e sendit ose për përmirësimin e nevojshëm në interes të kreditorëve me të drejtë ripagimi të veçantë.
Neni 139
Përdorimet e tjera të sendeve
1. Administratori i falimentimit mund të përdorë për masën e falimentimit një send mbi të cilin ka të drejtë disponimi, kur humbja e vlerës së shkaktuar nga ky përdorim kompensohet me pagesat që u bëhen kreditorëve me hapjen e procedurës së falimentimit. Ky detyrim për pagesa kompensuese ekziston vetëm në masën në të cilën humbja e vlerës nga përdorimi cenon sigurimin e kreditorit me të drejtë ripagimi të veçantë.
2. Administratori ka të drejtë të bashkojë, përpunojë dhe përziejë sendin me pasuri të tjera me kusht që ky ndryshim i gjendjes së sendit të mos cenojë sigurimin e kreditorit me të drejtë ripagimi të veçantë. Në qoftë se e drejta e kreditorit kalon mbi një send tjetër, kreditori ia kalon këtë të drejtë të re sigurimi administratorit që vlera e saj të tejkalojë vlerën e mëparshme.
3. Pikat 1 dhe 2 të këtij neni nuk janë të zbatueshme për kolateralin e barrëdhënësit.
Neni 140
Disponimi nga kreditori
1. Nëse administratori i falimentimit nuk ka të drejtën e disponimit të një sendi të luajtshëm ose të një pretendimi që i nënshtrohet të drejtës së ripagimit të veçantë, e drejta e kreditorit për disponimin e sendit nuk cenohet.
2. Me kërkesë të administratorit dhe pasi dëgjon kreditorin, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit mund të caktojë një afat kohor brenda të cilit kreditori duhet ta shesë sendin. Pas mbarimit të këtij afati, administratori ka të drejtën e disponimit të sendit.
PJESA E PESTË
RIPAGIMI I KREDITORËVE TË FALIMENTIMIT
NDËRPRERJA E PROCEDURËS
KREU I
PËRCAKTIMI I PRETENDIMEVE
Neni 141
Depozitimi i pretendimeve
1. Kreditorët e falimentimit duhet t’ia paraqesin me shkrim pretendimet e tyre administratorit të falimentimit. Njoftimit duhet t’i bashkëlidhet një kopje e dokumenteve që provojnë pretendimin.
2. Kërkesa duhet të përfshijë arsyen, shumën e pretendimit, si dhe të përmendë radhën, sipas nenit 605 të Kodit Civil.
3. Kreditorët e rangjeve më të ulëta paraqesin pretendimin e tyre vetëm nëse seksioni tregtar i gjykatës së rrethit e kërkon posaçërisht këtë gjë.
Neni 142
Tabela
Administratori i falimentimit regjistron të gjitha pretendimet me të dhënat, sipas pikës 2 të nenit 141 të këtij ligji. Tabela e pretendimeve depozitohet në zyrën e gjykatës bashkë më aplikimet dhe vërtetimet e bashkëlidhura për inspektimin e bërë nga palët brenda një periudhe kohore sa një e treta e kohës ndërmjet ditës së fundit të afatit të depozitimit dhe mbledhjes për verifikimin e pretendimeve.
Neni 143
Procedimi i mbledhjes së verifikimit
Në mbledhjen e verifikimit shqyrtohen pretendimet e paraqitura për shumën dhe statusin e tyre. Pretendimet që kundërshtohen nga administratori i falimentimit, debitori ose nga një kreditor falimentimi u nënshtrohen një diskutimi të hollësishëm e të veçantë.
Neni 144
Depozitimet e vonuara
1. Gjatë mbledhjes së verifikimit shqyrtohen edhe pretendimet e paraqitura pas përfundimit të afatit për depozitim. Në qoftë se verifikimi i këtyre pretendimeve kundërshtohet nga administratori i falimentimit ose një kreditor falimentimi, ose në qoftë se pretendimi depozitohet pas mbledhjes së verifikimit, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me shpenzimet e të vonuarit, cakton një mbledhje të posaçme verifikimi ose urdhëron verifikimin në procedurë me shkrim. Për ndryshime të mëvonshme të pretendimeve të depozituara zbatohen, sipas rastit, dy fjalitë e para të kësaj pike.
2. Afati i mbledhjes së posaçme të verifikimit bëhet i njohur publikisht. Kreditorët e falimentimit, që kanë depozituar pretendimet, administratori i falimentimit dhe debitori duhet të marrin njoftim individual për thirrjen e kësaj mbledhjeje.
Neni 145
Kushtet dhe pasojat e vërtetimit të pretendimeve
1. Një pretendim vlerësohet i vërtetuar nëse në mbledhjen e verifikimit ose gjatë procedurës me shkrim nuk është kundërshtuar nga administratori i falimentimit ose nga kreditorët e falimentimit, sipas nenit 144 të këtij ligji, ose kur është hedhur poshtë ndonjë kundërshtim i paraqitur. Kundërshtimi i debitorit nuk pengon vërtetimin e pretendimit.
2. Për çdo pretendim të depozituar, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit shënon$në tabelë në çfarë mase është vërtetuar shuma dhe statusi, ose cila prej palëve ka kundërshtuar vërtetimin. Në tabelë regjistrohen edhe kundërshtimet e debitorit. Nëpunësi i regjistrimit të gjykatës shënon vërtetimin në kambiale dhe instrumente të tjera borxhi.
3. Për pretendimet e vërtetuara për shumën dhe statusin e tyre, regjistrimi në tabelë ka pasojën juridike të një vendimi të formës së prerë për administratorin e falimentimit dhe për të gjithë kreditorët e falimentimit.
Neni 146
Kërkesat e kundërshtuara
1. Në qoftë se një kërkesë është kundërshtuar nga administratori i falimentimit ose nga një kreditor falimentimi, kreditori duhet të fillojë procedurën për vërtetimin e këtij pretendimi ndaj palës kundërshtuese.
2. Në qoftë se një pretendim i tillë bazohet në një urdhër ekzekutimi ose vendim të formës së prerë, pala kundërshtuese duhet të kërkojë fillimin e procedurës për kundërshtimin e pretendimit.
3. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit i jep kreditorit, kërkesa e të cilit është kundërshtuar, një kopje të shkurtuar të tabelës së vërtetuar nga gjykata. Një kopje e tillë i jepet edhe palës kundërshtuese, sipas pikës 2 të këtij neni.
Neni 147
Përgjegjësia e gjykatave për vërtetimin e pretendimeve
1. Padia për vërtetimin e pretendimeve ngrihet sipas dispozitave të procedurës së zakonshme civile.
2. Në qoftë se në kohën e hapjes së procedurës së falimentimit ishte ngritur një padi për këto pretendime, vërtetimi i pretendimit i bashkëlidhet kësaj padie.
Neni 148
Pasojat juridike të vërtetimit me rrugë gjyqësore
1. Vendimi i formës së prerë, që vërteton një pretendim ose që pranon një kundërshtim, është detyrues për administratorin e falimentimit dhe për të gjithë kreditorët e falimentimit.
2. Pala fituese i kërkon seksionit tregtar të gjykatës së rrethit korrigjimin e tabelës.
3. Në qoftë se padinë e kanë ngritur vetëm kreditorë të veçantë, por jo administratori i falimentimit, këta kreditorë mund të kërkojnë nga masa e falimentimit kthimin e shpenzimeve të kryera në sasinë që masa e falimentimit ka përfituar nga vendimi gjyqësor.
Neni 149
Padi për të zbatuar pretendimin e kundërshtuar nga debitori
Në qoftë se debitori ka kundërshtuar një pretendim gjatë mbledhjes së verifikimit ose gjatë procedurës me shkrim, sipas nenit 144 të këtij ligji, kreditori mund të ngrejë padi për vërtetimin e këtij pretendimi. Në qoftë se në kohën e fillimit të procedurës së falimentimit ekzistonte një padi e ngritur për këtë pretendim, kreditori mund ta vazhdojë këtë padi kundër debitorit.
KREU II
SHPËRNDARJA
Neni 150
Ripagimi i kreditorëve të falimentimit
1. Ripagimi i kreditorëve të falimentimit mund të fillojë vetëm pas mbledhjes së verifikimit të përgjithshëm.
2. Fondet mund t’u shpërndahen kreditorëve të falimentimit sapo masa e falimentimit të ketë likuiditet të mjaftueshëm. Kreditorët e rangjeve më të ulëta nuk duhet të merren parasysh në shpërndarjen e parë.
3. Shpërndarjet bëhen nga administratori i falimentimit sipas renditjes së parashikuar në nenin 605 të Kodit Civil. Para çdo shpërndarjeje, ai duhet të marrë miratimin e komitetit të kreditorëve, nëse është caktuar një i tillë.
Neni 151
Para çdo shpërndarjeje, administratori i falimentimit harton një listë të pretendimeve që përfitojnë nga shpërndarja. Lista depozitohet pranë regjistrit të gjykatës për t’u inspektuar nga palët. Administratori i falimentimit shpall publikisht shumën e përgjithshme të pretendimeve dhe shumën e disponueshme për shpërndarje në masën e falimentimit.
Neni 152
Fondet e mbajtura për të ripaguar pretendimet e kundërshtuara
1. Një kreditor falimentimi, pretendimi i të cilit nuk është vërtetuar dhe nuk është bazuar në një titull ekzekutiv ose vendim të formës së prerë, duhet t’i provojë administratorit në mënyrë bindëse, jo më vonë se dy javë pas shpalljes publike të administratorit, se për çfarë shumë është bërë padia e vërtetimit të pretendimit ose ka vazhduar padia e ngritur më parë.
2. Në qoftë se kreditori ia vërteton këto fakte administratorit në mënyrë bindëse dhe në kohën e duhur, pjesa që i përgjigjet shumës së pretendimit mbahet gjatë shpërndarjes për gjithë kohëzgjatjen e procesit të padisë.
3. Në qoftë se kreditori nuk ia vërteton këto fakte administratorit, në mënyrë bindëse dhe në kohën e duhur, pretendimi nuk merret parasysh gjatë shpërndarjes.
Neni 153
Fondet e mbajtura për të ripaguar kreditorët me të drejtë ripagimi të veçantë
1. Një kreditor me të drejtë ripagimi të veçantë duhet t’i provojë administratorit të falimentimit, në mënyrë bindëse, jo më vonë se afati i parashikuar në pikën 1 të nenit 152 të këtij ligji, se për çfarë shume ka hequr dorë nga e drejta e ripagimit të veçantë ose për çfarë shume nuk është shlyer ripagimi i veçantë. Në qoftë se kreditori nuk ia vërteton këto fakte administratorit, në mënyrë bindëse në kohën e duhur, pretendimi nuk merret parasysh gjatë shpërndarjes.
2. Kreditori quhet se ka përmbushur detyrimin e përmendur në pikën 1 të këtij neni për të marrë pjesën në shpërndarjen e parë, nëse ai i provon administratorit të falimentimit, në mënyrë bindëse dhe jo më vonë se periudha kohore e përcaktuar, që shitja e sendit që i nënshtrohet të drejtës së ripagimit të veçantë ka filluar dhe cila pjesë e shumës së pretendimit të tij mbetet e pashlyer. Në këtë rast, pjesa që i përgjigjet pretendimit të tij mbahet gjatë shpërndarjes. Në qoftë se kushtet e pikës 1 të këtij neni nuk janë plotësuar, pjesa e rezervuar zhbllokohet në shpërndarjen përfundimtare dhe lejohet të përdoret gjatë kësaj shpërndarjeje.
3. Në qoftë se të drejtën e disponimit të sendit, që i nënshtrohet së drejtës për ripagim të veçantë e ka vetëm administratori i falimentimit, pikat 1 dhe 2 të këtij neni nuk zbatohen. Gjatë shpërndarjes së parë, administratori që nuk ka shitur ende sendin duhet të vlerësojë çfarë humbje ka pësuar kreditori dhe të mbajë pjesën që shërben për të shlyer këtë shumë.
Neni 154
Fondet e mbajtura për ripagimin e pretendimeve me kusht
1. Pretendimi me kusht merret parasysh në vlerën e tij të plotë gjatë shpërndarjes së parë. Pjesa që i përgjigjet pretendimit nuk paguhet gjatë shpërndarjes dhe ruhet.
2. Pretendimi me kusht nuk merret parasysh gjatë shpërndarjes së fundit, nëse mundësia e plotësimit të kushtit është aq e largët saqë pretendimi humbet vlerën në kohën e shpërndarjes. Në këtë rast, pjesa e mbajtur, sipas fjalisë së dytë të pikës 1 të këtij neni, shpërndahet gjatë shpërndarjes së fundit.
Neni 155
Ripagimi i mëvonshëm
Kreditorët, pretendimet e të cilëve nuk janë marrë parasysh gjatë një shpërndarjeje të parë dhe që plotësojnë kushtet e neneve 152 dhe 153 të këtij ligji, marrin nga masa e falimentimit një shumë që i vë në kushte të barabarta më kreditorët e parë. Kjo shumë merret gjatë shpërndarjes në një datë të mëvonshme.
Neni 156
Ndryshimi i listës së shpërndarjes
Administratori i falimentimit shton në listën e shpërndarjes çdo ndryshim sipas neneve 152 deri 154 të këtij ligji, brenda tri ditësh nga mbarimi i afatit të përjashtimit të parashikuar në pikën 1 të nenit 152 të këtij ligji.
Neni 157
Vërejtjet ndaj listës së shpërndarjes
1. Gjatë shpërndarjes së parë, një kreditor i paraqet seksionit tregtar të gjykatës së rrethit vërejtjet e veta ndaj listës, brenda një jave pas mbarimit të afatit të parashikuar në pikën 1 të nenit 152 të këtij ligji.
2. Çdo vendim i gjykatës që hedh poshtë këtë vërejtje duhet t’u dërgohet kreditorit dhe administratorit të falimentimit. Kreditori ka të drejtën e ankimit të veçantë ndaj këtij vendimi.
3. Vendimi i gjykatës që urdhëron një ndryshim në listë, u njoftohet kreditorit dhe administratorit dhe depozitohet në regjistrin e gjykatës për t’u inspektuar nga palët. Administratori dhe kreditorët e falimentimit kanë të drejtën e ankimit të veçantë ndaj vendimit. Afati i ankimit fillon nga data kur vendimi është depozituar në regjistrin e gjykatës.
Neni 158
Përcaktimi i pjesëve të pretendimit
1. Me propozimin e administratorit të falimentimit, komiteti i kreditorëve përcakton pjesën e pretendimit që do të paguhet gjatë shpërndarjes së parë. Në qoftë se nuk është caktuar një komitet kreditorësh, pjesën e përcakton administratori.
2. Administratori ua komunikon pjesën e pretendimit që do t’u paguhet kreditorëve që janë marrë parasysh.
Neni 159
Shpërndarja e fundit
1. Shpërndarja e fundit bëhet sapo të përfundojë shitja e masës së falimentimit.
2. Shpërndarja e fundit bëhet vetëm me miratimin e seksionit tregtar të gjykatës së rrethit.
Neni 160
Mbledhja përfundimtare
1. Kur jep pëlqimin për shpërndarjen përfundimtare, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit përcakton edhe afatin për një mbledhje përfundimtare të kreditorëve. Gjatë mbledhjes:
a) diskutohen llogaritë e paraqitura nga administratori i falimentimit;
b) paraqiten vërejtje ndaj listës përfundimtare;
c) vendosin për sendet që janë pjesë e masës së falimentimit dhe të papërshtatshme për shitje.
2. Periudha kohore ndërmjet shpalljes së datës së mbledhjes dhe mbledhjes nuk mund të jetë më pak se tri javë dhe jo më shumë se një muaj.
3. Për vendimet e gjykatës për vërejtjet e një kreditori zbatohen, sipas rastit, parashikimet e pikave 2 dhe 3 të nenit 157 të këtij ligji.
Neni 161
Depozitimi i shumave të mbajtura
Shumat që janë mbajtur gjatë shpërndarjes përfundimtare depozitohen pranë një agjencie të përshtatshme, me miratimin e seksionit tregtar të gjykatës së rrethit , për llogari të palëve pjesëmarrëse.
Neni 162
Tepricat pas shpërndarjes përfundimtare
Në qoftë se pretendimet e të gjithë kreditorëve të procedurës së falimentimit mund të ripaguhen gjatë shpërndarjes së fundit, administratori i falimentimit ia kalon tepricën debitorit. Kur debitori nuk është person fizik, administratori ia ndan pjesën e tepricës çdo personi që mban pjesë të kapitaleve të debitorit, gjatë një procedure likuidimi jashtë procedurës së falimentimit.
Neni 163
Përfundimi i procedurës së falimentimit
1. Sapo të jetë kryer shpërndarja përfundimtare, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit vendos mbylljen e procedurës së falimentimit.
2. Vendimi dhe shkaku i mbylljes shpallen publikisht.
Neni 164
Të drejtat e kreditorëve të falimentimit pas mbylljes së procedurës së falimentimit
1. Pas mbylljes së procedurës së falimentimit, kreditorët e falimentimit mund të kërkojnë pa kufizim plotësimin e pretendimeve të mbetura ndaj debitorit.
2. Kreditorët e falimentimit, që kanë ngritur pretendime të vërtetuara, të cilat nuk janë kundërshtuar nga debitori gjatë mbledhjes së verifikimit, mund të përmbushin këto pretendime ndaj debitorit me rrugë ekzekutimi ligjor, duke u bazuar në regjistrimin në tabelë, që ka të njëjtën vlerë si një vendim i ekzekutueshëm. Pretendimi i pakundërshtuar barazohet me një pretendim ndaj të cilit kundërshtimi është hedhur poshtë.
3. Dispozitat për shkarkimin nga detyrimet e mbetura nuk cenohen.
Neni 165
Përgjegjësitë e veprimeve për ekzekutimin ndaj debitorit
Gjykata e rrethit, ku është hapur ose kërkon të hapet procedura e falimentimit, vlerësohet si gjykata përgjegjëse, sipas dispozitave të Kodit të Procedurës Civile, për vendimet e nevojshme për t’u ekzekutuar ndaj debitorit pas mbylljes së procedurës së falimentimit.
Neni 166
Vendimi i gjykatës për shpërndarje të vonuar
1. Me kërkesë të administratorit të falimentimit ose të një kreditori falimentimi, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit urdhëron një shpërndarje të vonuar kur:
a) zhbllokohen për shpërndarje fonde të mbajtura;
b) kthehen shumat që janë paguar nga masa e falimentimit;
c) identifikohen, pas mbledhjes përfundimtare, sende të masës së falimentimit.
2. Mbyllja e procedurës së falimentimit nuk pengon vendimin e gjykatës për kryerjen e shpërndarjes së vonuar.
3. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit duke pasur parasysh vlerën e lartë ose të ulët të shumës ose të sendit dhe shpenzimet e një shpërndarjeje të vonuar, nëse e sheh të arsyeshme mund të heqë dorë nga vendimi dhe t’i kalojë debitorit shumën e disponueshme ose sendin e identifikuar. Vendimi mund të kushtëzohet nga parapagimi i një shume të paracaktuar për mbulimin e shpenzimeve të shpërndarjes së mëvonshme.
Neni 167
Ankimi
1. Vendimi i gjykatës, që refuzon shpërndarjen e vonuar, i dërgohet palës kërkuese. Pala kërkuese mund të paraqesë ankim të veçantë ndaj vendimit.
2. Vendimi i gjykatës, që urdhëron një shpërndarje të vonuar u dorëzohet administratorit të falimentimit, debitorit dhe kreditorit që kanë bërë kërkesën për shpërndarje të vonuar. Debitori ka të drejtën e ankimit të veçantë ndaj vendimit.
Neni 168
Kryerja e shpërndarjes së mëvonshme
Me dhënien e vendimit për shpërndarje të mëvonshme, administratori i falimentimit shpërndan shumën e vënë në dispozicion ose të ardhurat e marra nga shitja e sendit të identifikuar në bazë të listës përfundimtare. Ai i jep llogari për këtë shpërndarje seksionit tregtar të gjykatës së rrethit.
Neni 169
Përjashtimi i kreditorëve të masës së falimentimit
1. Kreditorët e masës së falimentimit, pretendimet e të cilëve i janë bërë të njohura administratorit, përjashtohen vetëm:
a) pas caktimit të pjesës gjatë shpërndarjes së parë;
b) pas mbledhjes përfundimtare gjatë shpërndarjes së fundit;
c) pas shpalljes nëse vendoset shpërndarje e vonuar. Kreditorët mund të pretendojnë ripagimin vetëm nga fondet e mbetura në masën e falimentimit.
KREU III
NDËRPRERJA E PROCEDURËS
Neni 170
Ndërprerja për mungesë të pasurive në masën e falimentimit
1. Në qoftë se pas fillimit të procedurës së falimentimit rezulton se masa e falimentimit nuk mjafton për mbulimin e shpenzimeve të procedurës, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit e ndërpret procedurën. Ndërprerja nuk bëhet kur parapaguhet një shumë e mjaftueshme.
2. Përpara vendimit për ndërprerje të procedurës së falimentimit dëgjohet mbledhja e kreditorëve, administratori dhe kreditorët e masës së falimentimit.
3. Administratori përdor çdo shumë në të holla, që gjendet në masën e falimentimit, për shlyerjen e shpenzimeve të procedurës. Së pari, paguhen shpenzimet në përpjesëtim me shumat përkatëse para ndërprerjes së procedurës. Administratori nuk mban përgjegjësi të mëtejshme për disponimin e sendeve të masës së falimentimit.
Neni 171
Njoftimi për pasuri të pamjaftueshme të masës së falimentimi
1. Nëse mbulohen shpenzimet e procedurës së falimentimit, por pasuritë nuk mjaftojnë për të përmbushur detyrime të tjera, të maturuara, të masës së falimentimit, administratori i falimentimit njofton seksionin tregtar të gjykatës së rrethit për pamjaftueshmërinë e pasurive. E njëjta gjë vlen kur pasuritë parashikohen të jenë të pamjaftueshme për plotësimin e detyrimeve të tjera ekzistuese të masës së falimentimit në datën e maturimit.
2. Gjykata shpall publikisht njoftimin për pamjaftueshmëri të pasurive në masën e falimentimit. Njoftimi u bëhet individualisht kreditorëve të masës së falimentimit.
3. Detyra e administratorit për administrimin dhe përdorimin e pasurive të masës së falimentimit vazhdon edhe pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive.
Neni 172
Ripagimi i kreditorëve të masës së falimentimit
1. Administratori i falimentimit duhet të ripaguajë detyrimet e masës së falimentimit sipas radhës së mëposhtme. Detyrimet e rangut të njëjtë paguhen sipas raportit të shumave:
a) shpenzime të procedurës së falimentimit;
b) detyrime të masës së falimentimit për procedurën e falimentimit, të cilat janë bërë ligjërisht të kërkueshme pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive, por që nuk bëjnë pjesë në shpenzimet e procedurës;
c) detyrime të tjera të masës së falimentimit ku përfshihen në fund edhe shpenzimet për jetesë sipas neneve 84 dhe 85, fjalia e tretë, pika 1 të këtij ligji.
2. Vlerësohen si detyrime të masës së falimentimit sipas shkronjës “b” të pikës 1 të këtij neni:
a) detyrimet sipas një kontrate të ndërsjellë, të cilën administratori ka zgjedhur ta zbatojë pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive të masës së falimentimit;
b) detyrimet sipas një kontrate të ndashme për periudhën kohore pas datës së parë kur administratori mund ta përfundontë këtë kontratë pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive të masës së falimentimit;
c) sipas një kontrate periodike, nëse administratori ka pretenduar vlerën në favor të masës së falimentimit pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive.
Neni 173
Ndalimi i ekzekutimit
Është i palejueshëm ekzekutimi i një detyrimi të masës së falimentimit sipas shkronjës “c” të pikës 1 të nenit 172 pasi administratori i falimentimit ka njoftuar për pamjaftue-shmërinë e pasurive në masën e falimentimit.
Neni 174
Ndërprerja pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive
në masën e falimentimit
1. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit ndërpret procedurën e falimentimit pasi administratori i falimentimit ta ketë shpërndarë masën e falimentimit sipas nenit 172 të këtij ligji. Administratori paraqet llogari të veçanta për veprimtarinë e vet pas njoftimit për pamjaftueshmërinë e pasurive në masën e falimentimit.
2. Në qoftë se pas ndërprerjes së procedurës gjenden sende që formojnë pjesë të masës së falimentimit, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me kërkesë të administratorit ose të një kreditori të masës, urdhëron shpërndarje të vonuar. Nenet 166 pika 3, 167 dhe 168 të këtij ligji zbatohen sipas rastit.
Neni 175
Ndërprerja për shkak të zhdukjes së mëvonshme të shkakut
për hapjen e procedurës së falimentimit
Me kërkesë të debitorit, procedura e falimentimit ndërpritet kur ai është në gjendje ta sigurojë gjykatën se pas ndërprejes nuk do të jetë më i kërcënuar nga gjendja e paaftësisë paguese ose falimentimi në rast se procedura e falimentimit është hapur për shkak të paaftësisë paguese. Një kërkesë e tillë pranohet nëse debitori tregon në gjykatë, në mënyrë bindëse, se nuk ka shkak për hapjen e procedurës së falimentimit.
Neni 176
Ndërprerja me miratimin e kreditorëve
1. Procedura e falimentimit ndërpritet me kërkesën e debitorit, kur ky, pasi përfundon periudha e njoftimit, paraqet një deklaratë miratimi të të gjithë kreditorëve të falimentimit, që kanë depozituar pretendime për ndërprerjen e kësaj procedure. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, sipas diskrecionit të saj, vendos për kreditorët, kërkesat e të cilëve janë kundërshtuar nga debitori ose administratori i falimentimit dhe për kreditorët me të drejtë ripagimi të veçantë, lidhur më kërkesat e miratimit të kreditorëve ose të mjeteve të sigurisë që ata duhet të paraqesin.
2. Procedura e falimentimit mund të ndërpritet me kërkesën e debitorit edhe përpara mbarimit të afatit të depozitimit nëse gjykata nuk njeh kreditorë të tjerë përveç kreditorëve për të cilët debitori ka paraqitur deklaratat e miratimit prej tyre.
Neni 177
Procedura e ndërprerjes
1. Kërkesa për ndërprerjen e procedurës së falimentimit sipas neneve 175 ose 176 të këtij ligji duhet të shpallet publikisht. Ajo depozitohet në regjistrin e gjykatës për inspektim të palëve. Në rastin e parashikuar në nenin 179 kërkesa shoqërohet edhe nga deklarata e miratimit të kreditorëve. Brenda një jave pas shpalljes publike, kreditorët e falimentimit kanë mundësinë ta kundërshtojnë më shkrim këtë kërkesë ose të regjistrojnë kundërshtimin në protokollin e regjistrit të gjykatës.
2. Para se të vendosë për ndërprerjen e procedurës së falimentimit, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit dëgjon palën kërkuese, administratorin e falimentimit dhe komitetin e kreditorëve, kur një i tillë është caktuar. Në rastin e kundërshtimit prej një kreditori, dëgjohet edhe kreditori i kundërshtuar.
3. Përpara ndërprerjes, administratori paguan detyrimet e pakundërshtuara të masës së falimentimit dhe jep mjete sigurie për pretendimet e kundërshtuara.
Neni 178
Shpallja publikisht dhe pasojat ligjore të ndërprerjes
1. Vendimi për ndërprerjen e procedurës së falimentimit sipas neneve 170, 174, 175 dhe 176 të këtij ligji, dhe shkaku për këtë ndërprerje shpallen publikisht. Debitori, administratori i falimentimit dhe anëtarët e komitetit të kreditorëve njoftohen më parë për datën e hyrjes në fuqi të ndërprerjes.
2. Me ndërprerjen e procedurës së falimentimit debitori rifiton të drejtën të disponojë lirisht për pasuritë e masës së falimentimit. Nenet 164 dhe 165 të këtij ligji zbatohen sipas rastit.
Neni 179
Ankimi
1. Në qoftë se procedura e falimentimit ndërpritet, sipas neneve 170, 175 dhe 176 të këtij ligji, çdo kreditor falimentimi ka të drejtën e ankimit të veçantë. Debitori mund të paraqesë ankim të veçantë nëse procedura e falimentimit është ndërprerë, sipas neni 170 të këtij ligji.
2. Debitori ka të drejtën e ankimit të veçantë kundër vendimit të gjykatës, që refuzon kërkesën sipas neneve 175 dhe 176 të këtij ligji.
PJESA E GJASHTË
PLANI I RIORGANIZIMIT
KREU I
HARTIMI I PLANIT TË RIORGANIZIMIT
Neni 180
Politika e planit
Ripagimi i kreditorëve me të drejtë ripagimi të veçantë dhe i kreditorëve të falimentimit, disponimi i pasurive të masës së falimentimit dhe shpërndarja e tyre te palët, si dhe përgjegjësia e debitorit që shtrihet edhe pas përfundimit të procedurës së falimentimit mund të rregullohen me një plan riorganizimi, që ndryshon nga parashikimet e këtij ligji.
Neni 181
Paraqitja e planit të riorganizimit
1. Të drejtën për paraqitjen e një plani riorganizimi përpara seksionit tregtar të gjykatës së rrethit e kanë administratori i falimentimit dhe debitori. Paraqitja e këtij plani nga debitori mund t’i bashkohet kërkesës për fillimin e procedurës së falimentimit. Plani i paraqitur në gjykatë pas mbledhjes përfundimtare të kreditorëve nuk merret parasysh.
2. Në qoftë se mbledhja e kreditorëve i ka ngarkuar administratorit hartimin e një plani falimentimi, administratori ia paraqet planin gjykatës brenda një afati kohor të arsyeshëm.
3. Gjatë hartimit të planit nga administratori, paraqesin komente komiteti i kreditorëve, kur ka një të tillë, si dhe organi përfaqësues i punonjësve dhe debitori, si këshilltarë.
Neni 182
Hollësitë e planit
Plani i riorganizimit përbëhet nga pjesa paraqitëse dhe analiza e hollësishme. Këtyre u shtohen edhe shtojcat e përmendura në nenet 229 dhe 230 të këtij ligji.
Neni 183
Pjesa paraqitëse
1. Në pjesën paraqitëse të planit të riorganizimit përshkruhen masat e marra pas fillimit të procedurës së falimentimit, për të krijuar bazat për tjetërsimin e të drejtave të palëve të përfshira.
2. Pjesa paraqitëse duhet të përmbajë të gjitha të dhënat e tjera, si dhe pasojat e planit, të cilat janë të rëndësishme për vendimin e kreditorëve për ta pranuar planin, si dhe për miratimin e tij nga gjykata.
Neni 184
Pjesa arsyetuese
Në pjesën arsyetuese të planit të riorganizimit përcaktohet si do të tjetërsohen, nëpërmjet planit, të drejtat e palëve të përfshira.
Neni 185
Krijimi i grupeve
1. Gjatë përcaktimit të të drejtave të pjesëmarrësve në planin e riorganizimit formohen grupe kreditorësh, me të drejta dhe interesa të ndryshëm ekonomikë. Duhet të bëhet dallim ndërmjet:
a) kreditorëve me të drejtë ripagimi të veçantë, nëse të drejtat e tyre preken nga plani;
b) secilit rang të kreditorëve të falimentimit;
c) secilit rang të kreditorëve të rangjeve më të ulëta, përveç rastit kur pretendimet e tyre nuk merren parasysh, sipas nenit 225 të këtij ligji.
2. Kreditorët me të drejta të barabarta mund të formojnë grupe, ku përmblidhen kreditorë me interesa të njëjtë ekonomikë. Grupet duhet të ndahen nga njeri-tjetri në mënyrë të duhur. Kriteret e ndarjes paraqiten në plan.
Neni 186
Të drejtat e kreditorëve me të drejtë ripagimi të veçantë
1. Kur në planin e riorganizimit nuk është përcaktuar ndryshe, plani nuk cenon të drejtën e kreditorëve me të drejtë ripagimi të veçantë, detyrimi i të cilëve shlyhet prej sendeve që u nënshtrohen të drejtës së ripagimit të veçantë.
2. Nëse në plan vendoset një rregullim i ndryshëm për kreditorët me të drejtë ripagimi të veçantë, pjesa analizuese e planit tregon masën në të cilën pakësohen pretendimet e tyre, jepet me hollësi periudha e shtyrjes së pretendimeve ose parashikohen rregullime të tjera, të cilave duhet t’u nënshtrohen këta kreditorë.
Neni 187
Të drejtat e kreditorëve të falimentimit
Pjesa analizuese e planit të falimentimit tregon sasinë në të cilën është zvogëluar pretendimi i kreditorëve të falimentimit, jepet me hollësi periudha e shtyrjes së pretendimeve, shpallen mjetet e sigurimit për ta ose parashikohen rregullime të tjera, të cilave duhet t’u nënshtrohen këta kreditorë.
Neni 188
Të drejtat e kreditorëve të rangjeve me të ulëta
1. Pretendimet e kreditorëve të rangjeve më të ulëta vlerësohen të përjashtuara, kur në planin e riorganizimit nuk përcaktohet ndryshe.
2. Nëse plani i riorganizimit vendos ndryshe, në pjesën e analizës duhet të jepen të dhënat e përshkruara në nenin 187 të këtij ligji, për çdo grup të kreditorëve të rangjeve më të ulëta.
3. Plani i riorganizimit nuk përjashton ose kufizon përgjegjësinë e debitorit për pagesa e detyrime të natyrës civile ose penale, sipas shkronjës “c” të pikës 1 të nenit 42 të këtij ligji, që shtrihet edhe pas përfundimit të procedurës së falimentimit.
Neni 189
Trajtimi i barabartë i të gjithë pjesëmarrësve
1. Të gjitha palët brenda grupit kanë të drejta të barabarta.
2. Trajtimi i ndryshëm i pjesëtarëve të një grupi lejohet vetëm me miratimin e të gjithë pjesëtarëve. Në këtë rast planit të riorganizimit duhet t’i shtohet deklarata miratuese e secilës prej palëve.
3. Është e pavlefshme çdo marrëveshje e arritur midis administratorit të falimentimit, debitorit ose e personave të tjerë dhe pjesëtarëve të veçantë, nëpërmjet së cilës parashikohen përfitime të paparashikuara në plan për shkak të pranisë së këtyre palëve në një votim, ose në përgjithësi, në lidhje me procedurën e falimentimit.
Neni 190
Përgjegjësia e debitorit
1. Nëse në planin e riorganizimit nuk është përcaktuar ndryshe, debitori shkarkohet nga detyrimet e mbetura ndaj kreditorëve të falimentimit, pasi këta kreditorë janë shlyer në mënyrën e parashikuar në pjesën analizuese të planit.
2. Kur debitori është një shoqëri e thjeshtë, pika 1 e këtij neni zbatohet sipas rastit për ortakët më përgjegjësi të pakufizuar.
Neni 191
Ndryshimi i gjendjes së pasurisë
Nëse duhet të krijohen, ndryshohen, kalohen ose anulohen të drejta juridike mbi sende, deklarimet juridike të nevojshme për të krijuar pasoja juridike të transferimit ndërmjet palëve mund të përfshihen në pjesën arsyetuese të planit të riorganizimit. Në qoftë se bëhet fjalë për të drejta të regjistruara mbi pasuri të paluajtshme ose të drejta të tjera të regjistruara, këto të drejta përcaktohen duke marrë parasysh dispozitat përkatëse. Fjalia e dytë e këtij paragrafi zbatohet sipas rastit për të drejta që janë regjistruar në një regjistër tjetër pronësie.
Neni 192
Mbikëqyrja e pasurisë. Të ardhurat dhe plani financiar
Në qoftë se kreditorët ripaguhen nga të ardhurat e një veprimtarie, që vazhdon të funksionojë nën drejtimin e debitorit ose të një të treti, planit të riorganizimit i bashkëngjitet një inventar i veprimtarisë së debitorit. Gjithashtu, plani tregon çfarë shpenzimesh dhe të ardhurash priten për periudhën gjatë së cilës duhet të ripaguhen kreditorët dhe në çfarë renditjeje shpenzimesh dhe fitimesh funksionon veprimtaria gjatë kësaj periudhe kohe.
Neni 193
Shtojca të tjera
1. Në qoftë se në planin e riorganizimit është parashikuar që debitori të vazhdojë mbajtjen e veprimtarisë dhe debitori është person fizik, planit duhet t’i bashkëlidhet deklarata e debitorit, e cila vërteton gatishmërinë e tij për vazhdimin e mbajtjes së veprimtarisë mbi bazën e planit. Kur debitori është shoqëri e thjeshtë, planit i bashkëlidhet një deklaratë e ngjashme e anëtarëve të shoqërisë me përgjegjësi personale. Deklarata e debitorit, sipas fjalisë së parë, nuk kërkohet kur planin e ka parashtruar vetë debitori.
2. Në qoftë se kreditorët parashikojnë të përfitojnë pjesë ose aksione, të drejta anëtarësimi ose të drejta të tjera në një shoqëri ose shoqëri të thjeshtë, planit i bashkëlidhet deklarata miratuese e secilit prej këtyre kreditorëve.
3. Në qoftë se një palë e tretë ka marrë përsipër detyrime ndaj kreditorëve në rastin kur plani është miratuar, planit i bashkëlidhet deklarata e të tretit.
Neni 194
Mospranimi i planit
1. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me nismën e tij, vendos mospranimin e planit të riorganizmit, në rastet kur:
a) dispozitat e këtij ligji mbi të drejtën për paraqitjen dhe përmbajtjen e planit nuk janë respektuar dhe parashtruesi nuk është në gjendje të korrigjojë gabimin ose nuk e korrigjon atë brenda një afati të arsyeshëm, të caktuar nga gjykata;
b) plani i riorganizimit i parashtruar nga debitori përmban të dhëna të mjafueshme për të çmuar se nuk ka perspektivë për t’u pranuar nga kreditorët ose për t’u miratuar nga gjykata;
c) ka të dhëna të mjaftueshme se pretendimet e palëve sipas pjesës analizuese të planit të hartuar prej debitorit nuk mund të plotësohen;
ç) plani i riorganizimit kundërshtohet nga shumica e kreditorëve të falimentimit, që i përkasin një grupimi të caktuar të tyre;
d) plani i riorganizmit kundërshtohet nga kreditorët e falimentimit që i përkasin një grupimi të caktuar, pretendimet e të cilëve përbëjnë së paku gjysmën e shumës së përgjithshme të pretendimeve pasurore mbi masën e falimentimit;
dh) plani i riorganizimit kundërshtohet me shkrim nga shumica e kreditorëve të siguruar;
e) plani i riorganizmit kundërshtohet me shkrim nga kreditorët e siguruar, pretendimet e të cilëve përbëjnë së paku gjysmën e shumës së përgjithshme të pretendimeve pasurore mbi masën e falimentimit dhe që u përkasin kreditorëve të siguruar.
2. Kur debitori ka paraqitur tashmë në procedurën e falimentimit një plan i cili nuk është pranuar nga kreditorët, nuk është miratuar nga gjykata ose është tërhequr nga vetë debitori pas shpalljes publikisht të datës së mbledhjes për diskutim, gjykata nuk pranon një plan të ri të debitorit kur këtë mospranim e kërkon administratori i falimentimit më miratimin e komitetit të kreditorëve, kur është caktuar një i tillë.
3. Kundër vendimit të mospranimit të planit të riorganizimit, paraqitësi i tij ka të drejtën e ankimit të veçantë.
4. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit mund të vendosë përjashtimin e një kreditori të siguruar ose të një grupimi të tyre nga zbatimi i planit të riorganizmit.
Neni 195
Komente për planin
1. Kur plani i riorganizimit pranohet, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit ia kalon atë për mendim:
a) komitetit të kreditorëve, kur ka një të tillë, si organi i përfaqësimit të punonjësve;
c) debitorit kur planin e ka paraqitur administratori i falimentimit;
d) administratorit të falimentimit kur planin e ka paraqitur debitori.
2. Gjykata mund t’u japë rastin të shprehen edhe organeve zyrtare të përfaqësuesve profesionalë të debitorit për industrinë, tregtinë, artizanatin ose bujqësinë;.
3. Gjykata cakton një afat për dorëzimin e mendimeve.
Neni 196
Pezullimi i disponimit dhe shpërndarjes
Derisa vazhdimi i disponimit dhe shpërndarjes së pasurive të një mase falimentimi pengon zbatimin e planit të paraqitur të riorganizimit, seksioni tregtar i gjykatës së rrethit, me kërkesë të debitorit ose të administratorit të falimentimit, urdhëron pezullimin e disponimit dhe të shpërndarjes. Gjykata anulon ose ndalon pezullimin, nëse ai sjell rrezik me dëme të ndjeshme për masën e falimentimit ose kur administratori, me miratimin e komitetit të kreditorëve ose mbledhjes së kreditorëve, kërkon vazhdimin e disponimit dhe të shpërndarjes.
Neni 197
Paraqitja e planit
Plani i riorganizimit me shtojcat dhe komentet e marra depozitohet në zyrën e regjistrit të gjykatës për inspektim nga palët.
KREU II
PRANIMI DHE MIRATIMI I PLANIT TË FALIMENTIMIT
Neni 198
Diskutimet dhe mbledhja për votim
1. Seksioni tregtar i gjykatës së rrethit cakton një afat për mbledhjen e diskutimit të planit të riorganizimit dhe të së drejtës së votës të kreditorëve për votimin e planit të riorganizimit. Mbledhja caktohet jo më vonë se një muaj.
2. Data e mbledhjes së diskutimit dhe e votimit shpallet publikisht. Shpallja publikisht vë në dukje që plani me gjithë komentet mund të inspektohet në regjistrin e gjykatës.
3. Kreditorët e falimentimit që kanë paraqitur pretendime, kreditorët me të drejtë ripagimi të veçantë, administratori i falimentimit, debitori dhe organi i përfaqësimit të punonjësve njoftohen individualisht. Me ftesën dërgohet edhe një kopje e planit ose një përmbledhje e tij.
Neni 199
Mbledhja për verifikim
Mbledhja për diskutim dhe votim nuk duhet të mbahet përpara mbledhjes për verifikim. Megjithatë, data e mbajtjes së dy mbledhjeve mund të përkojë.
Neni 200
E drejta e votës së kreditorëve të falimentimit
1. Për të drejtën e votimit të kreditorëve të falimentimit që votojnë në planin e riorganizimit zbatohen, sipas rastit, parashikimet e pikave 1, fjalia e parë, 2 dhe 3 shkronja “a” të nenit 64 të këtij ligji. Kreditorët me të drejtë ripagimi të veçantë kanë të drejtën e votimit vetëm si kreditorë falimentimi në rastin kur mund të pretendojnë që debitori të përgjigjet edhe personalisht dhe nëse heqin dorë nga ripagimi i veçantë ose nuk janë ripaguar plotësisht në këtë mënyrë; për sa kohë mosripagimi i tyre nuk është vërtetuar, ata merren parasysh për vlerën e mundshme të pjesës që nuk është ripaguar.
2. Kreditorët, pretendimet e të cilëve nuk dëmtohen nga plani, nuk kanë të drejtë vote.
